Brexpiprazole CAS 913611-97-9

Ονομασία προϊόντος: Brexpiprazole
Συνώνυμα: Brexpiprazole (OPC34712) · 7- {4- [4- (1-βενζοθειοφαιν-4-υλο) πιπεραζιν- 1- υλο] βουτοξυ} κινολιν- 2- (1Η) -όνη · Brexpiprazole · OPC- 4- [4- (1-Βενζοθειοφαιν-4-υλ) πιπεραζιν-1-υλο] υλ] βουτοξυ] -1Η-κινολιν-2-όνη · 7- (4- (4- (βενζο [b] θειοφαιν- 4- υλ) πιπεραζιν- 1- υλ) βουτοξυ) κινολιν- 2- ακαθαρσία α
CAS: 913611-97-9
MF: C25H27N3O2S
MW: 433,57
EINECS: 811-628-7
Κατηγορίες προϊόντων: Αναστολείς, μερικός αγωνιστής υποδοχέα ντοπαμίνης D2, - API
Mol Αρχείο: 913611-97-9
Δομή του Brexpiprazole
Brexpiprazole Chemical Properties
Πληροφορίες για την ασφάλεια
Πληροφορίες MSDS
Χρήση και Σύνθεση Brexpiprazole
Περιγραφή Το Brexpiprazole είναι ένα είδος άτυπου αντιψυχωσικού. Είναι ένας μερικός αγωνιστής υποδοχέα D2 της ντοπαμίνης. Ως νέος διαμορφωτής της δραστηριότητας της σεροτονίνης-ντοπαμίνης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της σχιζοφρένειας και για την επικουρική θεραπεία της κατάθλιψης. Μπορεί επίσης να παρέχει αποτελεσματικότητα και ανεκτικότητα έναντι των καθιερωμένων συμπληρωματικών θεραπειών κατά της καταθλιπτικής διαταραχής (MDD). Η πρόσφατη μελέτη έχει επίσης προτείνει ότι μπορεί να βελτιώσει τα επαγόμενα από την PCP γνωστικά ελλείμματα στους ποντικούς μέσω υποδοχέων 5-ΗΤ1Α.
Αναφορές https://en.wikipedia.org/wiki/Brexpiprazole
https://www.drugbank.ca/drugs/DB09128
Maeda, Κ, et αϊ. "Brexpiprazole Ι: in vitro και in vivo χαρακτηρισμός ενός νέου ρυθμιστή της δράσης της σεροτονίνης-ντοπαμίνης." Journal of Pharmacology & Experimental Therapeutics 350.3 (2014): 589-604.
Maeda, Κ, et αϊ. "Brexpiprazole II: αντιψυχωτικά-όπως και προγνωστικά αποτελέσματα ενός νέου ρυθμιστή δραστηριότητας σεροτονίνης-ντοπαμίνης." Journal of Pharmacology & Experimental Therapeutics 350.3 (2014): 605.
Yoshimi, Ν, et αϊ. «Επιδράσεις της βραχιππραζόλης, ενός νέου ρυθμιστή της δραστικότητας της σεροτονίνης-ντοπαμίνης, σε γνωστικά ελλείμματα που προκαλούνται από φενκυκλιδίνη σε ποντικούς: ένας ρόλος για τους υποδοχείς 5-ΗΤ1Α σεροτονίνης» «Pharmacology Biochemistry & Behavior 124 (2014): 245.